این اولین باخت گرگان و به نظرم یکی از بازی‌های ضعیف این تیم در لیگ امسال بود. یک بخش انگیزشی است که به هر صورت نکته مهمی در بازی‌های پلی آف است. اگر تیمی که برنده شده، از نظر کنترل انگیزشی خود نتواند کار کند، دچار همین مشکل گرگان می‌شود که انگیزهٔ لازم را در این تیم ندیدیم.

دفاع تهاجمی این تیم همیشه زبانزد بود. به نظرم گرگان با همین دفاع در شروع مسابقات، روند خوبی داشت. در شروع این بازی از آن دفاع تهاجمی خبری نبود.
شروع بازی برای تیم‌هایی که هم سطح هستند، بسیار مهم است. دقت کنید گرگان در بازی قبل شروع خیلی خوبی داشت و این بار نوبت مهرام بود.
مهرام جدا از شروع خوب، روند یکنواختی را حفظ کرد و فقط در کوارتر سوم بازی را ۲۱-۱۶ واگذار کرد، وگرنه در بقیه کوارترها با اختلاف برنده شد و در نهایت به پیروزی ۱۰۱ بر ۷۸ ختم شد.

نکته حمله هم این بود که مهرام این برد را مدیون تجربهٔ صمد نیکخواه بهرامی و مهدی کامرانی است. به ویژه مهدی کامرانی با این که در ۱۰ دقیقه اول فقط دو امتیاز گرفت، اگر این بازی را آنالیز کنید؛ پوشش‌های دفاعی او منجر به این شد که صمد ضدحمله کرده و فول-گل بگیرد. کامرانی واقعا نقش حیاتی داشت و در کوارترهای دوم و سوم هم نقش امتیازآوری خود را ایفا کرد. تجربهٔ این دو بازیکن در این بازی بسیار مشهود بود و به کمک مهرام آمد.
مهرام محور کار خود را روی نفوذ می‌گذاشت. صمد نفوذ کرده و فول-گل می‌گرفت. مهدی کامرانی هم نفوذ کرده و پاس به بیرون می‌داد و بازیکن‌ها را در پرتاب‌های سه امتیازی صاحب توپ می‌کرد.

ترنت بازیکنی است که از خود انتظار زیادی دارد و وقتی این انتظار در بازی‌های قبل برآورده نمی‌شد، خیلی متاثر بود. این بازیکن وقتی از نظر روحی و روانی شارژ می‌شود، بازی خوبی از خود به نمایش می‌گذارد. بازیکنان خارجی مهرام در این بازی به مراتب بهتر از بازیکنان خارجی گرگان بازی کردند و این در بازی اول برعکس بود.

در مجموع گرگان آن دفاعی که از آنها انتظار می‌رفت، نداشت. بازیکنان این تیم در نیمهٔ دوم شروع کردند و تغییر دفاع داشتند. گرگانی‌ها از دفاع جاگیری استفاده کردند و مهرام از همین دفاع هم بهره برد و امتیاز گرفت.
از طرفی در حمله انتظاری که از محمد جمشیدی و نوید رضایی فر به عنوان موتور امتیازآوری این تیم می‌رفت، برآورده نشد. در مقابل سینا واحدی جوان شایسته‌‌ای که قطعا یکی از بازیکنان خوب بسکتبال خواهد شد، بازی خوبی انجام داد.