---

به گزارش ۳ ثانیه؛ مهران حاتمی سرمربی تیم بسکتبال شهرداری گرگان امسال دومین قهرمانی پیاپی خود را با این تیم جشن گرفت، همراه با این تیم در غرب آسیا دوم شد و در مسابقات هشت تیم نهایی سوپرلیگ غرب آسیا از صعود به نیمه نهایی بازماند. عملکرد در آسیا باعث انتقاداتی به سرمربی شهرداری گرگان شد.
حاتمی در مصاحبه با ۳ ثانیه درباره شرایط فصل قبل و نتایج آسیا صحبت کرد:
 
شنیده‌ها درباره قطع همکاری با تیم شهرداری گرگان

نگفته‌ام که با تیم ادامه نمی‌دهم، فقط از باشگاه خواستم که تکلیف را زودتر روشن کنید. تیمی که قصد حضور در مسابقات قهرمانی آسیا را دارد؛ اگر دیر ببندد، فایده‌ای ندارد. فصل قبل تمام برنامه ریزی‌های ما درست بود و فقط بودجه بندی و زمان جذب بازیکن خارجی سوم دیر بود که باعث شد در مرحله یک هشتم آسیا نتیجه نگیریم.

حاشیه‌های مالی شهرداری گرگان

مشکلاتی هم اگر در مجموعه شهرداری پیش آمده، ارتباطی به بسکتبال نداشت. ما در بسکتبال مشکلی از نظر مالی و تامین بودجه نداشتیم و قرارداد بازیکنان هم مشخص است. قهرمانی امسال نشان داد که نفرات درستی هم گرفته بودیم. حتی وقتی با روزبه ارغوان مصدوم قرارداد بستیم، با توجه به مصدومیت با او صحبت کردیم و یک سوم مبلغ قرارداد واقعی با این بازیکن بستیم، به این امید که دو ماه بعد به تیم کمک کند. اتفاقا اگر از یک نفر در مسابقات آسیا خیلی راضی باشم، همان روزبه بود که ۶۰ درصد پرتاب سه امتیازی موفق داشت.

حضور همزمان در لیگ ایران و غرب آسیا

ما باید شش هفته روزهای دوشنبه و پنجشنبه از گرگان به تهران می‌آمدیم و مثلا برای لیگ به آبادان می‌رفتیم و برای حضور در مسابقات غرب آسیا به تهران آمده، راهی فرودگاه امام می‌شدیم. پرواز مستقیم هم به لبنان نبود، بنابراین باید به دوبی رفته، ۱۶ ساعت می‌ماندیم و چهار ساعت و نیم هم در پرواز به لبنان بودیم. این خستگی تیم را اذیت می‌کند. اگر به حریف بی‌ادبی نشود، تیم ذوب آهن هم اواخر فصل به همین دلیل خسته بازی می‌کرد. به خصوص که بازیکنان کمتری هم نسبت به ما داشت.
 
ما هم وقتی به مرحلهٔ آخر رسیدیم، خسته بودیم. آماری که از مسابقات آسیایی داشتیم، هیچ کدام از بازیکنان ما به صد در صد نرسیدند. ما فرصتی برای تمرین در میان مسابقات نداشتیم و به همین دلیل بازیکنان افت می‌کردند. خیلی سخت است که یک بازی در میان ایران و لبنان باشی. در کل ۱۱ ماه در سال بسکتبال بازی کردن سخت است. تازه قرار بود یک مرحله دیگر باشگاه‌های آسیا با حضور قهرمان WASL، چین، ژاپن، کره جنوبی، فیلیپین، اندونزی و فکر می‌کنم لبنان به عنوان مرحله نهایی آسیا باشد که تیم‌ها با میزبانی عراق موافقت نکردند.

انتقاد به بازیکن خارجی جدید

به نظرم دومی غرب آسیا نتیجهٔ بدی نبود. یک هشتم آسیا هم تا جایی که یادم است، از ۲۷ فروردین با باشگاه نامه نگاری کردم ودرخواست بازیکن خارجی سوم را دادم. باشگاه آن زمان شرایطش را نداشت. یک هفته مانده به سفر موافقت ضمنی گرفتیم و تا دو سه روز مانده به سفر، مجوز دادند که ۱۰ هزار دلار برای بازیکن خارجی هزینه کنیم. شش هفت گزینه داشتیم و در نهایت جاستین آلستون را جذب کردیم که انتخاب بدی نبود. هر چند تماشاگر توقع بالایی دارد، چون بازیکنان ۵۰ و ۷۰ هزار دلاری را دیده بود.
 
بازیکن خارجی سوم برای مسابقات یک هشتم آسیا، ۲۴ ساعت از آمریکا پرواز کرده و بلافاصله هم برای بازی به زمین رفت. طبیعی بود که در بازی اول خوب نباشد. کار سختی است که وسط بازی تاکتیکی بزنی و بازیکن چون دیشب آمده، نفهمد چه خبر است و در جریان بازی به انگلیسی به او بگویی.
بازی دوم ما با قزاقستان، هیچ بازیکنی خوب نبود و در بازی سوم مقابل الشباب هم جاستین بد نبود. این بازیکن چهارمین ریباندر کل مسابقات هم بود. دوستان توجه نکردند، چون توقع بالا بود.

 
حریف در مجموع ½ میلیون دلار هزینه کرد

سه بازیکن خارجی کویت (با سابقه بازی در ان بی‌ای) در مجموع ۷۰ امتیاز مقابل ما گرفتند و بازیکنان داخلی این تیم ۲۵ امتیاز داشتند. یک بازیکن آنها آمادهٔ امضای قرارداد با مینه سوتا بوده و دو بازیکن دیگر ۱۰ ماه با قرارداد ماهانه ۵۰ هزار دلار در این تیم بودند، بنابراین مقابل تیمی بازی کردیم که همراه با بازیکنان خارجی در مجموع ۱٫۲ میلیون دلار هزینه کردند، در حالی که ما بازیکن ۹۰۰۰ دلاری داشتیم.
 
مجبور بودیم که آنتا (آنتاناس اودراس) را نگه داریم، چون بازیکن ارزانی بود و خوب دفاع می‌کرد. پول زیادی هم نداشتیم که بازیکن پست پنج بهتری بیاوریم. حالا در ذهن بقیه این است که باید آنتا را بیرون کرده و بازیکن پست پنج می‌آوردیم، شاید در پست چهار کمی ضعیف می‌شدیم. در حالی که سجاد پذیرفته برای آسیا کافی نیست. ما چهار سنتر ملی پوش هم داشت که تیپیکال بازی آنها، پست آپ است. یک سنتر با این ویژگی که بهتر از همه این بازیکنان باشد، حدود ۵۰ هزار دلار لازم داشت که ما نداشتیم و بازیکنان این پست را هم از نظر روحی در طول لیگ از دست می‌دادیم. من برای اودراس ۴۰۰۰ دلار دادم. او بازیکن بدی هم نیست و در لیگ اوکراین بازی می‌کرده است. انشالله با این مبلغ می‌گردند و بازیکن بهتری می‌آورند.

اتفاقات بازی با آستانا قزاقستان

ما در بازی دوم یک هشتم آسیا مقابل قزاقستان تا دو دقیقه و ۵۹ ثانیه به پایان، دو امتیاز پیش بودیم. قبل از آن متأسفانه خطای عمد گارد رأس قزاقستان روی محمد جمشیدی باعث پرت شدن این بازیکن شد. داور به جای خطا گرفتن، فلاپ (فریب داور با زمین خوردن) محمد جمشیدی را گرفت و با تکنیکال باعث اخراج این بازیکن شد. پس از آن هم آنتا یک سه گام رفت، بازیکن شماره هفت قزاقستان روی او خطا کرد و مصدوم شد. ما فقط نگران بازیکن خود بودیم که روی زمین افتاده و داور اهمیتی نداد. بازیکن حریف می‌خواست سه گام برود و بازیکنان ما هم به دلیل مصدومیت هم تیمی خود و بازی ناجوانمردانه، سه نفری روی او خطای عمد کردند. بعد از بازبینی فیلم، امتیازات بازیکن قزاقستان را حساب کردند، خطا گرفتند که پرتابش را هم گل کرد و مالکیت را به آنها دادند. تیم قزاقستان یک سه امتیازی هم زد و در واقع با تصمیمات داوران، هشت امتیاز به حریف رسید و بازی تمام شد.
همان داور بعد از بازی عذرخواهی کرد، به او گفتم که عذرخواهی به چه دردی می‌خورد؟ حداقل بازی را نگه می‌داشتی که ببینی بازیکن چه شده است؟

یکی گفته بود: گرگان فقط یک حمله داشت

ما در بازی سوم یک هشتم آسیا، پری پتی را هم علاوه بر اودراس به دلیل مصدومیت نداشتیم، چون بازیکنان قزاقستان در همان بازی دوم فیزیکی بازی می‌کردند. خدا را شکر بچه‌های ما انقدر منظم بازی کردند که این بازی را بردیم. یکی از دوستان در کارشناسی گفته بود که گرگانی‌ها یک حمله بیشتر نداشتند. خیلی خوشحالم که با همان یک حمله‌ای که مربی حریف هم می‌فهمید، این تیم را شکست دادیم. وقتی کاری جواب می‌دهد، همان کار را باید ادامه داد و ما از یک تاکتیک تا ۳۰ امتیاز کسب کردیم.

مغلوب برنامه ریزی خود و بودجهٔ حریفان شدیم

در مجموع ما مغلوب عدم برنامه ریزی خود و بودجهٔ حریفان شدیم. حالا برای ما تجربه شده است که سال بعد اگر می‌خواهیم بازیکن خارجی سوم برای آسیا بیاوریم، از یک ماه هم نه، حداقل ۱۰ روز قبل بازیکن را بیاوریم تا کمی شناخت بین بازیکنان ایجاد شود.
ما با شش ملی پوش و سه بازیکن خارجی مقابل توان فنی تیم‌های بزرگ آسیا کم آوردیم. اگر بازیکنان خارجی کویت، ۷۰ امتیاز مقابل ما آوردند، بازیکنان ایرانی ما هم ۶۰ امتیاز از ۸۵ امتیاز تیم را کسب کردند. اختلاف ما فقط به دلیل بودجه و کیفیت بازیکنان خارجی حریف بود. حالا اگر در لیگ ایران سهمیه بندی هم می‌شد، دیگر باید با مقام در غرب آسیا و نتیجه در آسیا به طور کامل خداحافظی می‌کردیم، چون تیم ما یکی از کمترین هزینه‌ها را در جمع تیم‌های آسیایی داشت و فقط تجربهٔ بازیکنان ملی پوش به کمک ما می‌آمد.

حواسمان نباشد، دیگر محلی از اعراب نداریم

هاگوپ (مدیر اجرایی فیبا آسیا) به من می‌گفت که تیم‌های امسال را با تیم‌هایی مقایسه کن که به جام باشگاه‌های آسیا در تایلند آمده بودند. راست هم می‌گفت، WASL کاپ، محل تیم‌های قدرتمندی بود. تیم‌های آسیایی خودشان را بالا می‌کشند و اگر حواسمان نباشد، انقدر سرمایه گذاری کرده و بازیکن تبعه می‌کنند که ما دیگر محلی از اعراب نداریم.
در هر حال چه بخواهیم یا نه، ۵۰ درصد بازی در چنین مسابقاتی دست بازیکن خارجی است و بودجه تیم‌ها خیلی تاثیرگذار است. اگر بودجه کم باشد، نتیجه مطلوبمان را نمی‌گیریم.