---

به گزارش ۳ ثانیه؛ محسن عسگری نیا کاپیتان تیم جوانان ۲۰۲۲ بعد از مسابقات قهرمانی آسیا در تهران راهی اسپانیا بود؛ اما دو سال بعد سر از تایوان در آورد. عسگری نیا در مصاحبه با ۳ ثانیه درباره مسیر خود بعد از ردهٔ جوانان توضیح داد و از تجربهٔ زلزلهٔ ۷٫۴ ریشتری در تایوان صحبت کرد. اینجا بخوانید:
 
بعد از مسابقات قهرمانی جوانان آسیا در تهران خبر آمد که به اسپانیا می‌روی. پارسال هم با یک تیم در کوزوو قرارداد بستی. چه اتفاقی افتاد که به این تیم‌ها نرفتی؟
در واقع بعد از اینکه کارم در تیم‌های ملی پایه تمام شد، تصمیم گرفتم که زندگی ورزشی و تحصیلی جدیدی را خارج از ایران تجربه کنم و بتوانم مسیر زندگی خود را برای آینده هموار کنم. من اول از همه درخواست خیلی خوبی از باشگاه الچه والنسیا داشتم که قول داده بودند اگر عمکرد خوبی داشته باشم، من را به تیم اصلی برای بازی‌های یورولیگ انتقال دهند. ویزای اسپانیا و حتی بلیط هواپیما هم برای سفر به اسپانیا آماده بود. قبل از اعزام از من درخواست شد که به تیم امیدهای مهرام اضافه شوم و به این تیم کمک کنم. متاسفانه یک هفته قبل از پرواز مصدومیت شدیدی در مچ پا پیدا کردم. باشگاه قرارداد و ویزای من را کنسل کرد و نتوانستم به اسپانیا بروم.
بعد از اسپانیا درخواست دیگری از باشگاه ایستوگو صربستان برایم فرستاده شد که قرار بود به آنها در لیگ کوزوو و دسته یک صربستان کمک کنم. قرار دادی امضا کردم و باشگاه تمام هزینه‌های سفر به ترکیه برای ویزا و تست پزشکی را پرداخت کرد. متاسفانه در تست پزشکی من مشخص شد که هنوز در مچ پایم مشکلی دارم و نیاز به سه هفته دیگر برای درمان دارم. باشگاه هم قراردادم را فسخ کرد.
 
الان تایوان چه می‌کنی و کجا بازی می‌کنی؟
بعد از مدتی که به ایران برگشتم بزرگ‌ترین دانشگاه شرق آسیا (Fu Jen Catholic University) برایم درخواستی فرستاد که به آنها ملحق شوم و آنها را در بازی‌های دانشگاهی شرق آسیا و اقیانوسیه کمک کنم. در حال حاضر در پرافتخارترین دانشگاه شرق آسیا در حال تحصیل و توسعه بسکتبال خود هستم و دانشگاه با توجه به عملکرد خوبی که از خود به ارائه بگذارم من را به آمریکا منتقل می‌کند.
 
یعنی همزمان درس می‌خوانی و بازی می‌کنی؟
بله برای دوره لیسانس به مدت سه سال در رشتهٔ مدیریت بازرگانی تحصیل می‌کنم. فعلا فقط برای تیم دانشگاهی بازی می‌کنم. الان هم در تورنومنت تایپه بازی داریم که ماه آینده تمام می‌شود.
 
در این مدت که از ایران رفته‌ای، چه تغییراتی در بسکتبالت ایجاد شده؟
در این مدت از لحاظ سرعت و بازی بدون توپ پیشرفت خوبی داشتم به دلیل اینکه بسکتبال شرق آسیا خیلی سریع است و حرکات بدون توپ زیادی برای فضاسازی انجام می‌دهند.
 

 
با آقای ویسی سرمربی تیم جوانان ۲۰۲۲ صحبت می‌کردیم و ازآن تیم جوانان می‌گفت. اگر تیم ۲۰۲۲ موفق شده بود و به مسابقات جهانی می‌رفت، به نظرت چقدر برای شما متفاوت بود؟
ما در تیم ملی جوانان ۲۰۲۲ بازیکنانی داشتیم که با توجه به دوران کرونا آمادگی مسابقات بین‌المللی را نداشتند و فقط پنج بازیکن بودند که خوب کار می‌کردند. برای تیمی که بازیکنان خوب محدودی داشته باشد، امکان پذیر نیست به جام جهانی برود.
 
تو یکی از بازیکنان خوب نسل خودت در رده جوانان بودی. به نظرت کاری که در ایران بعد از این رده انجام می‌شود، چطور است؟
به نظر من مسیر پایه خیلی مهم است که چطور می‌خواهی ذهن و جسم خود را برای آینده و بزرگسالان آماده کنی و در کنار آن بتوانی مهارت‌ها را ارتقاء بدهی. بعد یا قبل از رده جوانان فرصت خیلی خوبی است که ثابت کنی من هم می‌توانم سهمی درآیندهٔ بسکتبال داشته باشم که به نظرم این راه می‌تواند با فرصت زندگی در خارج از کشور و تحصیل هموار شود.
 
اگر صحبت دیگری درباره بسکتبال نداری، در مورد تجربهٔ زلزلهٔ ماه قبل در تایوان هم صحبت کنیم. ظاهرا یکی از شدیدترین زلزله‌ها را در این کشور تجربه کردی.
زلزله هفت هشت ریشتر بود که یکی از بزرگترین زلزله‌های تایوان در ۳۵ سال اخیر بود. همچنان پس‌لرزه‌های شدیدی دارد و تقریبا هرشب زلزله‌های شدیدی را اینجا حس می‌کنم؛ ولی خب با توجه به اینکه ساختمان‌های اینجا بسیار مستحکم و با علم و تکنولوژی ساخته شده‌اند، نگرانی خاصی برای مردم تایوان وجود ندارد.
 
ولی به هر حال زلزله شدید بود. آن لحظه نگفتی چه اشتباهی کردم که برای بسکتبال اینجا آمدم؟
دقیقا چون صبح زود اتفاق افتاد و با توجه به اینکه خیلی قدرت بالایی داشت، من را از تخت پرت کرد پایین و بدترین ترس عمرم را آن لحظه حس کردم. خیلی از خارجی‌های مقیم تایوان حتی کشور را از ترس ترک کردند و هنوز هم در حال ترک کردن هستند، چون هرشب پس لرزه‌های شدیدی اینجا در حال اتفاق افتادن است.