---

سجاد بیات، سه ثانیه
دقیق نمی‌دانم چرا یک جایی اوایل اساس‌نامهٔ فدراسیون بسکتبال نوشته «براساس اساس‌نامهٔ فدراسیون‌های آماتوری». فکر می‌کنم به بحث‌های حقوقی پیچیده و مسائل بودجه‌ای و چیزهایی شبیه به این ربط داشته باشد و امیدوارم ربطی به نحوهٔ ادارهٔ آن نداشته باشد.
 
وقتی کرونا شروع شد، فدراسیون بسکتبال که می‌دانست نمی‌تواند بحرانی را مدیریت کند، خیلی زود اولین ایده‌ای که به ذهن هرکسی می‌رسید را اجرا کرد و لیگ را بدون تعیین تکلیف نیمه‌کاره گذاشت. فصل قبل به احتمال فراوان امکان ادامه نداشت اما هر هوشیاری از خود می‌پرسد: پس تیم‌هایی که تلاش کردند و نتایج خوب گرفتند چه کنند؟ من هم نمی‌دانم چه تصمیم بهتری می‌شد گرفت اما یکی از دلایل اینکه من رئیس فدراسیون بسکتبال نیستم عدم توانایی من در ارائهٔ راه حل برای بحران‌ها نیست؟
 
فدراسیون کرکرهٔ بقیهٔ لیگ‌ها را هم پایین کشید و همان شروع طوفان کرونا، خیال خودش را راحت کرد. هنوز نمی‌دانیم تیم‌ها پول بازیکن‌ها را داده‌اند یا نه. این را هم نمی‌دانیم که اساسا براساس قراردادها، باشگاه‌ها می‌توانند پول اعضا را کامل ندهند یا نه؟ کسی جایی دیده یا شنیده فدراسیون برای این آتش زیرخاکستر فکری داشته باشد؟
 
ماه‌های کرونایی برای بسکتبال ایران ساکت و آرام گذشت. برای مدت‌ها مشخص نبود چه می‌شود تا اینکه مهر برای شروع فصل جدید تعیین شد. مهر به نیمهٔ آبان رسید تا لیگ شروع شد. در هفته‌های منتهی به شروع فصل، اوضاع کرونا بدتر شد و تیم‌ها را هم درگیر کرد. یک روز قبل از شروع بازی‌ها، خیلی از تیم‌های لیگ مردان درگیر کرونا بودند. اوضاع در لیگ بانوان هم تفاوت زیادی نداشت. لیگ اما شروع شد؛ سر موعد.
 
خبر لغو بازی‌ها در لیگ‌های مردان و زنان اصلا عجیب نیست. تیم‌ها بین ۴ تا ۱۰ مورد کرونا دارند. یک تیم بسکتبال چند نفر بازیکن دارد؟ یعنی در موردی نزدیک نصف یک تیم کرونا دارد. فدراسیون اما لیگ را برگزار می‌کند. یکی می‌گفت ورودیه‌ها را پیش‌خور کرده‌اند و اگر برگزار نشود باید پس بدهند. جایی شنیدم از وزارت گفته‌اند اگر قبل از ۲۰ آبان شروع نکردید، دیگر شروع نخواهید کرد. مردم هم باید نان بخورند، پس شروع کردند. حرفی نیست اما کرونا هم این حرف‌ها را نمی‌فهمد.
 
شنیده‌ام فدراسیون با شبکه ورزش «تفاهم» کرده. کار سختی بود. البته آن رئیس عجیب شبکه ورزش رفته اما بازهم کار سختی بود. بازی‌های لیگ از شبکه ورزش پخش مستقیم می‌شود که اتفاق بسیار خوبی است. بدبختی اینکه شنیده‌ام فدراسیون با شبکه ورزش «توافق» هم کرده. توافق یعنی چی؟ یعنی یکتامرام مجری شبکه ورزش، وسط همهٔ شیرتوشیرها و بازی‌هایی که پشت هم لغو می‌شوند به قاسمی بگوید: «واقعا شرایط خوب و منظمی برای برگزاری لیگ فراهم کردید.» در مقابل شبکه ورزش هم آیدین مقیمی را از گزارش NBA و لیگ ایران کنار بگذارد؛ چرا؟ چون طرف چیزی که می‌بیند را می‌نویسد.
 
این آخری بیشتر شبیه جوک بود. وقتی خبر «توافق قزوین و مشهد» را شنیدم جایی بودم که اینترنت نداشتم. اول فکر کردم شوخی باشد. زنگ زدم و دیدم شوخی نیست. یادم هست آن زمان که در اکباتان «۲۱» بازی می‌کردیم هم نظام‌مندتر از این بودیم. تیم‌ها تهران هستند و می‌خواهند هزینه‌ها را کم کنند اما مگر «لیگ برتر» نیست؟ چطور می‌شود دو تیم توافق کنند و بازی برگزار شود؟ آن چیزی که ما بهش می‌گوییم مدیریت در فدراسیون چیز دیگری معنی می‌شود.