---

به گزارش ۳ ثانیه؛ تیم ملی بسکتبال امسال یکی از پر حاشیه‌ترین دوره‌های چند سال اخیر را پشت سر گذاشت که باعث شد در آستانهٔ المپیک بهترین شرایط برای تیم وجود نداشته باشد.
بهنام یخچالی بازیکن تیم ملی که ترجیح می‌داد بعد از مدتی استراحت و ملحق شدن به تیم خود در بوندس لیگا به سوالات ما پاسخ دهد، حالا در فرصت مناسب از انتقادات به بازی در پست یک، شرایط تیم ملی در المپیک و حاشیه‌هایی گفت که روی بازی او تاثیر گذاشته بودند. صحبت‌های یخچالی را بخوانید:

شرایط تیم جدیدت در آلمان چطور است و چقدر با روستوک تیم فصل قبل تفاوت دارد؟
امسال به نسبت فصل قبل، کمی بیشتر با شرایط آلمان آشنایی دارم. قطعا تیم فعلی یک سطح از تیم پارسال بالاتر است و از هر نظر مثل بازیکنان، امکانات و سازماندهی باشگاه، سطح بهتری دارند. پارسال فصل خوبی  در روستوک داشتم، امیدوارم امسال بهترهم باشد.

با فاصله زمانی کمی بعد از المپیک به تیم جدیدت در آلمان ملحق شدی. درخواست باشگاه بود؟
متاسفانه وقت زیادی برای استراحت نداشتم. اینجا کادرفنی با من صحبت کردند که هر وقت فشار زیاد بود و نیازی به استراحت داشتم، می‌توانم به آنها بگویم.

تجربه المپیک چطور بود؟ بازی‌های تیم ملی فارغ از نتیجه، مورد انتقاد بود.
تجربه المپیک فوق العاده بود. دهکده ورزشکاران، تیم‌ها و بازیکنانی که بهترین‌های دنیا هستند، همه را از نزدیک دیدیم و با آنها بازی کردیم. فکر نمی‌کنم این تجربه ی خوب تا سال‌های سال تکرار شود.
انتقاد هم که همیشه هست. بعد از هر نتیجه‌‌ای یک سری انتقاد می‌کنند. بعضی انتقادها درست است و واقعا می‌توان از آنها درس گرفت. برخی هم برای منافع شخصی خود انتقاد می‌کنند. اینها همیشه وجود داشته است.

گفتی فکر نمی‌کنی سال‌ها تجربهٔ المپیک تکرار شود، یعنی به این حرف که بسکتبال ما از این بعد پایین‌تر می‌رود، اعتقاد داری؟
نه منظورم این نیست که بسکتبال ما رو به پایین می‌رود. بالاخره رسیدن به المپیک با سیستم جدید انتخابی سختتر است و تیم ها باید از طریق جام جهانی به المپیک برسند.  شرایط اقتصادی هم در کشور ما به شکلی است که نمی‌توان سرمایه گذاری خیلی خوبی در بسکتبال کرد و نتیجهٔ آن را گرفت.

یکی از بحث‌های بعد از المپیک این بود که چرا در پست یک از تو استفاده می‌شد و کارایی کمتری در این موقعیت داری.
به نظرم عملکرد من در پست یک پایین نمی‌آید. فکر نمی کنم آنهایی که این حرف را می زدند، مشکلی با شخص من داشته باشند. شاید آنها مشکلاتی با کادرفنی تیم ملی داشتند و می خواستند با این حرف بگویند که جای فلان بازیکن در تیم ملی خالی بود. این افراد ایراد می‌گرفتند که بهنام را به پست دو ببرید تا بازیکنان مدنظر خودشان به تیم ملی برگردند.

این حرف‌ها چقدر روی کارت تاثیر می‌گذاشت؟
فشار زیادی در این سه ماه روی من بود. هر روز این نقدها را می‌خواندم. متاسفانه این حرف‌ها خیلی روی آقای شاهین طبع سرمربی تیم ملی تاثیر می‌گذاشت. یک روز سر تمرین با لحن خیلی بدی به من گفت که کل ایران می‌گویند تونمی‌توانی در پست یک بازی کنی، نشان بده که می‌توانی. من حتی بهترین پست یک دنیا هم که باشم، عملکردم با این حرف سرمربی تیم پایین می‌آید.
بائرمن سرمربی سابق تیم ملی در سال 2015، من را در پست یک به کار گرفت. خیلی از او سوال شد که چرا این تصمیم را گرفته؟ حمایت خیلی خوبی کرد و در جواب رسانه ها گفت که بهنام به این دلایل از نظر من پست یک است. این رفتار، اعتماد به نفس خیلی خوبی به من می‌داد و باعث می‌شد که بتوانم عملکرد خوبی داشته باشم. امسال در شرایط مشابه، فشاری در رسانه‌ها بود و مشکل آنها هم بیشتر با کادرفنی بود، سرمربی تیم این مسائل را به من منتقل می‌کرد و باعث می‌شد که این فشار روی من بیافتد.

بائرمن پارسال هم در آلمان از تو در همین پست استفاده می‌کرد؟
یک فصل در لیگ Pro A آلمان درپست یک بازی کردم. آخر فصل جزو پنج نفر برتر لیگ هم شدم. چرا آنهایی که نقد می‌کنند، این موضوع را در نظر نمی گیرند؟ پست یک و دو فرقی نمی‌کرد. من در جام جهانی هم پست یک بازی کردم و برای المپیک انتخاب شدیم. کل پنجره‌های انتخابی را هم در این پست بازی می‌کردم. فکر می‌کنم این نظر و اعتقاد سرمربی است. او می‌گوید که باید در چه پستی بازی کنی و در نهایت هم خودش باید جواب دهد، نه اینکه فشار را روی بازیکن بگذارد. همیشه به تصمیماتی که در تیم ملی گرفته می‌شود، نقد هست؛ ولی اینکه نقدها روی مربی در این حد تاثیر بگذارد و این مسائل را به بازیکن منتقل کند، خیلی بد است.


یک سری مشکلات پایه‌ای در بازی تیم ملی خیلی مورد توجه قرار گرفت. بحث ترن اورها هم بیشتر از همه به چشم آمد. نظرت در این مورد چیست؟
مشکلات پایه‌‌ای که در بسکتبال ایران همیشه وجود داشته و چیزی نیست که بتوان در دو سه ماه تغییر داد. حالا در میدان بزرگی مثل المپیک که مقابل بهترین‌های دنیا بازی می‌کنی، این مشکلات بیشتر به چشم می‌آید.
 انتقادی هم به آنهایی دارم که کارشناسی می‌کنند. یک نفر را می‌بینم کارشناسی می‌کند که فکر نکنم تا به حال توپ بسکتبال دستش گرفته باشد. حالا این فرد درباره پست یک بازی کردن من نظر می‌دهد یا در مورد ترن اور بازیکنی نظر می‌دهد که شاید ۲۰ سال در تیم ملی بازی می‌کند. به نظرم همین افراد هم اگر پا به میدان بزرگی مثل المپیک بگذارند، شاید تحت تاثیر جو قرار بگیرند و حتی نتوانند صحبت کنند.

 حاشیه‌های زیادی وجود داشت که حالا می‌گویند روی تیم ملی تاثیر نداشت. به عنوان یک بازیکن به نظرت این حاشیه‌ها چقدر تاثیرگذار بود؟
لیگ پارسال که تمام شد، من انگیزهٔ زیادی داشتم؛ چون المپیک میدان خیلی بزرگی بود. یک هفته قبل از اینکه به ایران بیایم، برنامه ریزی کرده بودم که تمرینات اضافه‌تر از تمرینات تیم انجام بدهم. مدتی بعد از آمدنم مسائل حاشیه‌‌ای در اردو زیاد شد. اول با ماجرای تیم باشگاهی محمد جمشیدی شروع شد که یکی از دوستان صمیمی من است. او خودش آدم بالغی است و می‌تواند تصمیم بگیرد. پارسال وقتی گرگان را به عنوان تیم باشگاهی انتخاب کرد، من دخالتی نداشتم. امسال هم همینطور بود.
زمانی که به اردو رفتم، رابطه‌‌ام با آقای شاهین طبع و سایرین خیلی خوب بود. واقعا با آقای شاهین طبع روزهای خیلی خوبی داشته‌ام. از زمانی که در تیم پتروشیمی بودیم و قهرمان غرب آسیا و لیگ شدیم، خیلی خاطرات تلخ و شیرین داشتیم و در مجموع رابطهٔ ما خوب بود؛ اما از روزی که بحث دو قرارداد جمشیدی پیش آمد و روزی که مشخص شد او نمی‌خواهد در تیم شیمیدر (تیم باشگاهی مهران شاهین طبع) بازی کند، رفتار آقای شاهین طبع با من کاملا عوض شد. اصلا خودم شوکه بودم که چرا؟ مگر چه کار کرده ام؟
این تغییر رفتار آقای شاهین طبع خیلی تاثیر منفی رویم گذاشت. من با ذهنیتی آمدم که بیشتر تمرین کنم، ولی خب تمرکزم روی چیزهای دیگر رفته بود و مطمئنا همه بازیکنان همینطور بودند. بحث فنی از ذهن بازیکنان خارج شده بود و فقط دنبال این بودند که حاشیه‌ها را کنترل کنند تا اردو برایشان راحتتر ادامه پیدا کند.


هیچ‌وقت در این باره صحبتی هم با تو انجام دادند؟
مدتی بود که چون با جمشیدی لج کرده بودند، دنبال بهانه می‌گشتند. آقای شاهین طبع همه جا می‌گفت که محمد جمشیدی روی بهنام تاثیر می‌گذارد و اجازه نمی‌دهد که درست بازی کند. این حرف مدام به گوشم می‌رسید و خیلی اذیتم می‌کرد.
چطور روزی که بازی انتخابی جام جهانی با فیلیپین بود و من در کنار محمد جمشیدی با هم انقدر خوب بازی کردیم؛ او روی من تاثیر منفی نداشت؟ البته بگویم که همه بازیکنان و کادرفنی در آن بازی زحمت کشیدند؛ اما حرفم این است که چرا در شرایط بد و سخت تیم ملی دنبال بهانه ایم؟
این حرف که می‌گفتند محمد جمشیدی روی ذهن من تاثیر می‌گذارد، توهین به شعور و شخصیتم بود. یعنی من آدم بالغی نیستم و یکی دیگر روی ذهنم تاثیر می‌گذارد. اگر هم واقعا اینطور بود، این مشکل از کادرفنی است و مربی باید چنین مسائلی را کنترل کند. هر چند که واقعا هم چنین چیزی نبوده است.

ارتباط بین بازیکن‌ها با هم در تیم ملی چطور بود؟
همه بازیکنان معمولا یک هدف واحد را برای موفقیت تیم دنبال می‌کنند. این هم یک چیز طبیعی است که برخی بازیکنان با هم صمیمی‌تر هستند. همه جای دنیا این موضوع هست، ولی خودم از پنجره سوم انتخابی کاپ آسیا، حرف‌هایی شنیده بودم که بازیکنان با هم باند شده‌‌اند و دو نفر با هم مشکل دارند. شرایطی به وجود آمده بود که می‌ترسیدم مثلا اگر سر این میز بنشینم؛ کسی فکر نکند که باند تشکیل شده است.
به جای اینکه تمرکز بازیکن روی مسائل فنی باشد، بیشتر تمرکز ما روی این چیزها بود. همین تاثیر منفی می‌گذارد و خود به خود بازیکنان را از هم دور می‌کند. همبستگی تیمی به این شکل از بین می‌رود.

 تاثیر فضای مجازی در تیم ملی چطور بود؟
فضای مجازی به نظرم امسال خیلی روی تیم ملی تاثیر منفی گذاشت. شما ببینید حتی پاپویچ سرمربی تیم ملی آمریکا که قهرمان المپیک هم شد، وقتی در دو بازی دوستانه شکست خورد و بازی اول المپیک را واگذار کرد؛ خیلی انتقادها به او شد. انتقاد به چینش این تیم هم انجام شد؛ ولی هیچ چیزی در تیم آمریکا تغییر نکرد. نهایتا کار خود را انجام دادند و قهرمان شدند.
به نظرم بهترین تیم را هم داشته باشی، یک سری به‌خصوص در فضای مجازی منتقد هستند و عده‌ای موافقند. اصلا نباید توجهی کرد و باید به همان کاری که اعتقاد داری تا زمان رسیدن به هدف ادامه دهی.
امسال سر همین پست یک بازی کردن من، حرف‌هایی مطرح شد. شاید بازیکنی که خط خورده، یک صفحهٔ فیک درست کند و حرف‌هایی بزند. شاید کسی با من یا یکی دیگر مشکل داشته باشد و چهار کامنت بگذارد. این کامنت‌ها نباید تاثیری روی تیم ملی داشته باشد؛ ولی متاسفانه داشت. اصلا به نظرم کادرفنی نباید این کامنت‌ها را بخواند و به تیم انتقال دهد.
من خودم هر روز صفحات مجازی را چک می‌کردم که یکی دوباره ننوشته باشد عملکرد بهنام در پست یک پایین می‌آید و دوباره فردا این فشار را در تیم ملی به من وارد کنند. اصلا چرا ذهن بازیکن باید روی این مسائل باشد؟ این چیزهایی بود که می‌توانستند بهتر کنترل کنند و متاسفانه این اتفاق نیفتاد.

چطور شد که تصمیم گرفتید این حرف‌ها را مطرح کنید؟
دوست داشتم این حرف‌ها را بزنم، چون واقعا هیچ حمایتی نشد. من خودم انتخاب نکرده بودم که در چه پستی بازی کنم. پستی بود که مربی تصمیم گرفته بود و دو سه سال است که من در این پست بازی می‌کنم.  متاسفانه فشار زیادی از این جهت احساس می‌کردم.
واقعا مشکلی هم با کسی ندارم. امیدوارم کسانی که مشکلات شخصی با عده‌‌ای دارند، از این مصاحبه سوء استفاده نکنند. این چیزهایی بود که من را در سه ماه تحت تاثیر قرار داد. ارتباط عاطفی که همیشه بین من و مربی وجود داشت، امسال نبود، آن هم به دلیل چیزی که خودم تقصیری در آن نداشتم.
بیشتر در این مدت درباره عملکرد کلی تیم صحبت شد و بدون اینکه کسی بداند چه اتفاقاتی افتاده است؛ مدام تیم را تحت فشار قرار دادند و هر کسی دنبال منافع خود بود. دوست داشتم بگویم چیزهایی که از نظر ذهنی من را تحت تاثیر قرار می‌داد، این بود. من آمده بودم که با انرژی خوب برای تیم ملی بازی کنم، از این به بعد هم همینطور است و همیشه در خدمت تیم ملی هستم. امیدوارم شرایطی باشد که بازیکنان از نظر ذهنی آرام باشند، چون این باعث می‌شود که عملکرد بازیکن خوب باشد.
در سه چهار سال گذشته زمان‌هایی بود که واقعا ذهن بازیکن آرام بود، مشکلاتی وجود نداشت و ما در کنار کادرفنی عملکرد خوبی داشتیم؛ ولی متاسفانه در سه ماه گذشته انقدر اتفاقات زیادی افتاد که کمتر می شد روی مباحث فنی تمرکز کرد و بیشتر ذهنمان این بود که حاشیه‌ها را کنترل کنیم.