---

به گزارش ۳ ثانیه؛ حامد حدادی ستارهٔ بسکتبال ایران بعد از پایان کار تیمش در لیگ چین به ایران بازگشته و با توجه به زمانبندی لیگ ایران، اجازهٔ پیوستن به تیم‌های ایرانی را دریافت نکرد. حدادی در حاشیهٔ مسابقات پلی آف لیگ برتر ایران به سوالات ما پاسخ داد:
لیگ چین چطور بود؟ سیچوان صعود نکرد؟
آنجا لیگ را به سه پنجره تقسیم کرده بودند. پنجرهٔ اول من نبودم. پنجرهٔ دوم وقتی رسیدم، هشت برد و هفت باخت از ۱۵ مسابقه داشتیم. بازیکنانی هم که از پارسال داشتیم، زیاد نمانده بودند. پنج بازیکن جوان جایگزین بازیکنان پارسال کرده بودند. کمی برایم سخت بود؛ ولی به کار با جوانان عادت کردم. بازی کنار جوانان لذتبخش است و در عین حال نتیجه گرفتن سخت می‌شود. در هر بازی می‌جنگی و جایی که به تجربه نیاز داری، اشتباهات باعث باخت می‌شود.
هنوز چینی‌ها برای کرونا سخت می‌گیرند؟
آره، فکر می‌کنم در این مدت، ۵۰ بار تست کرونا دادم. ۲۸ روز هم‌زمان ورود به چین، قرنطینه شدم. آنجا کمی سخت می‌گیرند. هنوز داخل حباب بازی می‌کنند و هر دو روز یک بار، تست PCR می‌دهیم.
امسال آمار بیشتر بازی‌هایت خوب بود و بارها تریپل دبل کردی.
بچه‌ها را راه می‌انداختم. خودم هم آسیب دیده بودم، آنطور که باید نتوانستم کار کنم و جایی که نیاز بود، کمک می‌کردم. خیلی آماده به چین رفتم، خوب تمرین کرده بودم؛ اما کمی اذیت شدم.
آسیب دیدگی چه بود؟
دیسک کمر بود. سه بازی اول نبودم، بعد پنج شش بازی انجام دادم و دیدم که خیلی درد دارم. اجازه گرفتم که بازی نکنم. الان بهتر شده ام. روزی که به ایران رسیدم، بلافاصله سراغ دکتر صادقی رفتم. انقدر درد داشتم که شش صبح رسیدم و ساعت ۹ صبح پیش دکتر بودم. الان خدا را شکر بهترم.
 

ماجرای گرگان چه بود؟ انگار کمی از قانون سهمیه خارجی محسوب شدن بازیکنان لژیونر دلخور بودی.
این قانون را قبلا گذاشته اند. مشکلی با قانون ندارم. هر چند شما باید با بازیکن ملی خود راه بیایید. قبلا زمانی که به تیم‌های خاصی می‌رفتیم، هر کاری انجام می‌دادند و حتی نمی‌گفتند که بازیکن خارجی بیرون بیاید. دو سه باری این کار را کردیم. اسم من را به عنوان خارجی رد کردند و مشکلی نداشتیم. سه چهار سال اخیر بیشتر به شکل اذیت کردن «حامد حدادی» بوده است.
ولی خب این امتیازی برای تیم‌ها می‌شود که مثلا دو خارجی داشته باشند و به یکباره حامد حدادی را هم اضافه کنند.
قبلا هم گفته ام. من اول فصل به عنوان ایرانی با یک تیم قرارداد ببندم. به خصوص در دو سه سال اخیر که با شرایط کرونا وضعیت لیگ چین هم معلوم نبود. به من گفتند که خب وقتی رفتی، در زمان برگشت، بازیکن خارجی محسوب می‌شوی. گفتم که قانونی بگذارید و هر سال عوض نکنید.
حالا با توجه به اینکه متضرر می‌شوی، درخواستی از فدراسیون جدید داشته‌ای که این قانون را بردارند؟
فکر کنم که دیگر این قانون را بردارند. ما که آخر بسکتبالمان است. اگر هم برندارند، خیلی فرقی ندارد.
یک دلخوری هم داشتی که زمان تیم ملی می‌گویند این تیم ملی است و حتما باید بازی کنی، ولی برای لیگ بازیکن خارجی می‌شوی.
نه دلخوری نیست، حقیقت است. من پاسپورت جداگانه ندارم، فقط یک پاسپورت ایرانی دارم. بازیکنان دیگر دو پاسپورت دارند. وقتی این حرف‌ها را بزنیم، نژادپرست محسوب می‌شویم؛ ولی در کل می‌گویم که یک پاسپورت بیشتر ندارم. تصمیمی هم برای گرفتن پاسپورت کشور دیگری ندارم. شرایطش هم از خیلی وقت پیش داشتم و نگرفتم. حالا مگر چند بازیکن با این شرایط داریم؟ من و بهنام هستیم که بهنام اصلا از لیگ آلمان نمی‌رسد، فقط من باقی می‌مانم. قبلا باز من، مهدی و صمد بودیم و تیم‌ها سه بازیکن سهمیه ملی می‌گرفتند. آن موقع فرق می‌کرد.
 

در هر حال اگر قانون را عوض کنند و سهمیه خارجی محسوب نشوید، باز هم با توجه به زمانبندی لیگ چین تا قبل از پلی آف به لیگ ایران نمی‌رسی.
قبلا اینطوری نبود. خودشان اسم اساسنامه آوردند. اساسنامه می‌گوید که بازیکن را تا فلان روز معرفی کنید. ما هم دنبال معرفی بودیم. اینها جلسه‌ای گذاشتند که نه، علاوه بر معرفی باید باشگاه خارجی رضایتنامهٔ بازیکن را هم صادر کند. انگار سر لجبازی بود.
بعد از المپیک گفتی که من فقط برای بازی‌های حساس می‌آیم. پنجره سوم انتخابی جام جهانی حساس شده است، در این پنجره بازی می‌کنی؟
آن زمان گفتم که برای بازی‌های مهم می‌آیم و حالا مسابقات انتخابی جام جهانی مهم شده است. صد در صد می‌آیم. موقعی که ایران باشم، هر بازی باشد، می‌آیم. باور کنید شرایط قرنطینه نبود، پنجرهٔ قبلی هم می‌آمدم و با افتخار بازی می‌کردم. واقعا قرنطینهٔ ۲۸ روزه در چین سخت است، وگرنه من همیشه گفته‌ام که هر چه دارم از تیم ملی است و همین تیم ملی، ما را در سطح جهانی نشان داد. حالا تا جایی که کمک بخواهند، هستم. مگر اینکه آسیب دیده باشم، بحث آن جداست.
کمی هم از فدراسیون صحبت کنیم. هم‌نسل و همبازی شما، این دوره رئیس فدراسیون شده است. فکر می‌کنم خیلی خوشحال شدید.
آره خوشحال شدیم چون هم‌نسل، دوست و هم‌تیمی ما بوده، سال‌ها هم اتاق بودیم. کنار هم برد و باخت را تجربه کردیم و اشک ریختیم. خوبی انتخاب جواد داوری این است که از جنس بسکتبال است. امیدوارم از ظرفیت بسکتبال به خوبی استفاده کند و از هر کسی که لیاقت هر پست را دارد، استفاده کند. من آدمی نیستم که بگویم چه کار کند و چه کار نکند؛ ولی حمایتش می‌کنم.
فکر می‌کنی که موفق شود؟
باید حمایتش کنیم. متأسفانه در چند سال گذشته خیلی دشمن تراشی کردند. همیشه گفته‌ام که فرقی ندارد، هر کسی باشد تا جایی که در توانم باشد، بازی می‌کنم. قطعا لج و لجبازی در دوره قبل بوده است.
این دشمن تراشی با چه کسی بود؟
من فدراسیون قبلی را می‌گویم. کلا با همه بود. حالا گذشته است. امیدوارم همه کمک کنند. متأسفانه بسکتبال بیمار است. طول می‌کشد که این بیماری خوب شود. به نظرم بیماری بسکتبال بدتر از کرونا باشد و تا زمانی که واکسن آن پیدا نشود، خوب نمی‌شود.
خبرنگارها، مربی‌ها، بازیکن‌ها کمک کنند که یک نسل خوب در بسکتبال ایجاد شود. حالا کمی اوضاع فرق کرده است. تیم‌های آسیایی همه جوان و خوب شده اند. نسل آینده باید سریعتر و بهتر کار کنند. هر کسی که می‌تواند، باید کمک کند.
اگر صحبت دیگری نداری، آرزویت را برای سال جدید بگو؟
اینکه کرونا برود. واقعا خسته شده ام. شش ماه در قرنطینه بودم. در این سه سال فکر کنم یک سال و نیم در قرنطینه و اتاق خودم بودم.