اعتقادم این است که این تیم، بهترین تیم بعد از انقلاب بود. یک تیم فوقالعاده با بازیکنان مستعد و قامتهای بلند که تا به حال نداشته ایم. در سالهایی که با تیمهای پایه از دوران آقای مشحون تا طباطبایی کار کردم، به اعتقادم این بهترین تیم نوجوانان بود و واقعا حیف شد.
مهمترین موضوع، تعویض مربی قبل از مسابقات بود. با همه احترامی که برای همه همکاران قائلم، به نظرم باید با همان کادر قبلی ادامه میدادند و اگر نظر دیگری داشتند، در نهایت همان کادر را تقویت میکردند، چون ۵۰ تا ۶۰ درصد بحث نوجوانان، روحی و روانی است. ارتباط کادرفنی با بازیکنان خیلی مهم است و بچهها از نظر احساسی خیلی آسیب پذیر هستند.
این تیم ۹ تا ۱۰ ماه کار کرده و در لیگ دسته یک باهم شرکت کرده بودند. اینکه دوباره بازیکن جدید در کوتاه مدت اضافه کنی، کار اشتباهی است. یک کار اشتباه دیگر هم تغییر پست برخی بازیکنان در فاصلهٔ یک هفته تا ده روز قبل از مسابقات بود که برای دو سه نفر اتفاق افتاد. زمانی شما میخواهید سایز تیم را بالا ببرید یا بازیکنی را در پست دیگری استفاده کنید، حداقل شش ماه زمان لازم است که با آن بازیکن کار کنید و برایش جا بیفتد. وقتی یک هفته قبل از مسابقات، تغییر پست میدهید، خب آن بازیکن خودش را پیدا نمیکند و لطمه میزند.
بحث فنی دیگر هم مربوط به تجربهٔ ما از ردههای پایه است که خیلی از دفاع پرس و زون استفاده میکنند. من دائم به بهرام رمضان (سرمربی سابق تیم نوجوانان) میگفتم که پرس و زون در تورنمنتها خیلی تعیین کننده است. بازی با نیوزیلند ما در سه چهار دقیقه آخر، پرس زدیم و فهمیدیم که نیوزیلندیها هم غول نبودند، فقط کافی بود که نقطه ضعف آنها را در آنالیز خود میفهمیدیم. کره جنوبی مقابل نیوزیلند چند بار پرس زد و ما باید آن بازی را قبل از دیدار خودمان آنالیز میکردیم تا این را بفهمیم.
به غیر از استرالیا، تیم ما از نفرات سایر تیمهای حاضر در مسابقات برتر بود. لبنان دو بار از ما در غرب آسیا و قهرمانی آسیا باخت و حالا به جام جهانی رفته است. خیلی اتفاق بدی برای یک نسل طلایی بود، چون واقعا بچههای این تیم خوب بودند. اگر مدیریت و برنامه ریزی درستی میشد، تیم نتیجه میگرفت.
یک مورد هم از فدراسیونهای قبلی مشکل داشته ایم. تیم نوجوانان باید حداقل ده بازی تدارکاتی داشته باشد. چرا حاضر به گذاشتن بازی تدارکاتی نیستیم؟ اگر میگوییم که این نسل ایده آل است، حداقل باید سه چهار بازی تدارکاتی در حد نیوزیلند داشته باشیم. متأسفانه تیم ما از شروع بازی، شرایط خوبی مقابل نیوزیلند نداشت و تازه از نیمه دوم شروع کردیم. کادرفنی هم متأسفانه نتوانست این تیم را از نظر روحی و روانی آماده کند و خیلی مسائل دیگر که فدراسیون باید در نشستی ارزیابی کند که چرا به اینجا رسیدیم. کلا به نظرم ساختار تیمهای پایه را باید تغییر دهیم.
به اعتقاد من از محمد امینی به هیچ وجه خوب استفاده نشد. درست است که بازیکن خوب و با استعدادی است؛ اما ۴۰ تا ۴۵ دقیقه از این بازیکن استفاده کردیم. ایشان هم نیاز به استراحت دارد. ایراد از این بازیکنان نیست که چهار پرتاب آزاد را در دقیقه ۴۰ خراب میکنند. حتما بازیکن خسته است.
بنابراین باید بازیکنی مثل امینی، ۳۲ دقیقه از ۴۰ دقیقه را بازی کند تا به نحو احسن از توانمندی او استفاده شود. مورد بعدی، در خدمت تیم بودن بازیکن است. اگر او بازیکنی طلایی در تیم است؛ اما تیمی مثل نیوزیلند برای کنترلش برنامه دارد، حالا باید کادرفنی برنامهای داشته باشد که بیشتر به صورت تیمی بازی کند. همکاری بین امینی و دیگر بازیکنان وجود نداشت. دو سه بازیکن حتی اگر موقعیت اقدام داشتند، توپ را به امینی میدادند. در حالی که خسروی مثلا در یک مسابقه بهتر هم بازی کرد، صارم جعفری، حیدری و بازیکنان دیگر هم استعداد داشتند و میتوانستند به تیم کمک کنند.
در نهایت اینکه ما از نظر نفرات خیلی بهتر از نیوزیلند بودیم. این اشتباهات ما بزرگترها را گردن بچه ها نیندازید و بازیکنان را از بین نبریم. قول میدهم که حداقل چهار پنج بازیکن نوجوانان به تیم ملی بزرگسالان میرسند. اصحاب رسانه هم از آنها حمایت کنند.