*به هیچ وجه با کلمه «غضب» نسبت به ارسلان کاظمی موافق نیستم. چیزی که میتواند ملاک قضاوت باشد، اظهار نظر رسمی طرفین است. فکر میکنم در اتفاقاتی که تا به حال افتاده، هیچ یک از طرفین اظهارنظر رسمی نداشته اند. تنها یک سری گمانه زنیها بوده است.
معتقدم حتی اگر اظهار نظر رسمی هم انجام شود، من نمیتوانم به عنوان یک قاضی، قضاوت کنم. چه برسد به اینکه هیچ یک از طرفین اظهار نظر نکردهاند و نقل قولهایی میشود که مثل آتش به هیزم می افتد.
*ما در حال حاضر چهار بازیکن پست چهار داریم که ترافیک بزرگی است. آرمان زنگنه، ارسلان کاظمی، مایک رستم پور و محمد حسن زاده هستند. هر یک ویژگیهایی دارند و هر مربی بر مبنای نیازهای خود انتخاب میکند. حضور همزمان چهار بازیکن در این پست سخت میشود.
*ارسلان کاظمی پست چهاری است که در ترنزیشنها خیلی موفق است و تنها پست چهاری که قابلیت حمل توپ دارد. او بازیکن ریباندری هم هست و به خصوص در ریباندهای حمله تاثیرگذار است. مایک رستم پور بازیکن شوتزن سه امتیازی است و به خوبی از عهده دفاع بازیکن پست ۲ و ۳ بر میآید. آرمان زنگنه در ترنزیشن، ریباند و بلاک شات خیلی خوب است. محمد حسن زاده بازیکن پست چهار کاملی است که حتی میتواند بازی پشت به حلقه داشته باشد. هر یک از اینها ویژگیهای خوبی دارند که در موارد گفته شده نسبت به هم برتری دارند. هر مربی هم بر اساس نیاز خود در بین آنها انتخاب میکند.
*در نظر بگیرید شما مربی هستید، طبیعتا وقتی هفت یا هشت روز تا مسابقهای فرصت دارید، قاعدتا ترجیح میدهید ترکیب قبلی را بیاورید. من هم اگر مربی باشم، ترجیح میدهم تیمی را که با آن هماهنگتر هستم، دعوت کنم و اگر قرار باشد تغییری ایجاد کنم، این تغییر را برای آینده میگذارم.
*به نظرم اگر اختلافی هست، سعی کنیم این اختلافات را کم کنیم. اگر فکر میکنیم کسانی به درد بسکتبال میخورند، سعی کنیم این افراد را به هم نزدیک کنیم.