---

به گزارش ۳ ثانیه؛ خلاصه‌‌ای از تماشای بازی دیشب جوانان ایران و پورتوریکو را بخوانید:
شروع خوب مثل مسابقات قبل، کوارتر اول را ۲۲-۱۶ بردیم. اختلاف بد نیست؛ اما تا پایان نیمه به ما نزدیک‌تر می‌شوند. کوارتر دوم را واگذار می‌کنیم؛ اما هنوز برتریم.
مخاطبان یوتیوب فیبا می‌گویند که تا نیمه دوم صبر کنید، چون می‌ترسیم. نیمه دوم‌ها برایمان خوب نبوده. تا آخر کوارتر سوم در دو بازی قبل دوام آورده و کوارتر آخر کم آوردیم. دو بازی را اینطور باخته ایم.
مخاطبان یوتیوب فیبا البته خیلی در جریان بازی‌ها حرف می‌زنند. خارجی‌ها گاهی به ما می‌گویند: تروریست! ریپورت می‌کنیم. این بازی هم پورتوریکویی‌ها اصرار دارند که جوانان ایران ۲۵ ساله به نظر می‌رسند! یکی هم می‌گوید داوری به نفع ایران است، ایرانی‌ها جواب می‌دهند فکر کن که داوری در میدان‌های بین المللی به نفع ما باشد!
 
ما شوت هم می‌زنیم
نیمه دوم شروع می‌شود، شوت‌های سه امتیازی موفق ایران! تازه می‌فهمیم وقتی رضا نوری سرمربی تیم می‌گفت که خوب شوت می‌زنیم، منظورش چه بود. در دو بازی قبل آمار ما این بود: ۵ از ۲۰ (۲۵ درصد) در بازی صربستان، ۵ از ۲۳ (۲۱.۷ درصد) در بازی با لتونی. این بار مقابل پورتوریکو ۱۱ از ۲۶ (۴۳.۳ درصد) می‌زنیم.
دست پیتر گیرگوریان گرم شده و تا کوارتر سوم پنج پرتاب موفق سه امتیازی دارد. بقیه هم کمک می‌کنند، پارسا فلاح، محمد هادی لکزائی فرد و. .
 
اختلاف را از دست می‌دهیم و بر می‌گردیم
۱۰ امتیاز پیش می‌افتیم؛ اما تا آخر کوارتر سوم بر می‌گردند. در همان یوتیوب بحث می‌شود که مشکل چیست؟ بدنی یا ذهنی؟ یکی می‌گوید اینها جوانند، مشکل ذهنی است.
کوارتر چهارم شده، می‌ترسیم اتفاق دو بازی قبل تکرار شود، یک بار دیگر ۱۰ امتیاز پیش می‌افتیم و تا سه دقیقه آخر نزدیک‌تر می‌شوند، ولی پورتوریکو مثل لتونی و صربستان راه نمی‌افتد. بچه‌های ما استرس نمی‌گیرند. بازی را ۸۱-۶۸ می‌بریم. سوم گروه می‌شویم. یک شوت کم داریم تا دوم گروه شویم. باز هم خدا را شکر!
به کانادا تیم اول گروه الف نمی‌خوریم؛ اما اسم حریف، ترسناک است: لیتوانی، صاحب بسکتبال.